Επειδή απ' ότι μου λένε κατέληξα στο ότι έβγαλα το πρώτο μου Aesop Rock κομμάτι (δηλαδή κανείς δεν καταλαβαίνει ακριβώς τι λέγεται/γίνεται) έκατσα και έγραψα στο genius.com μια γενική περιγραφή και αναλυτική ερμηνεία κάθε στίχου. Ανοίγω το φακό μου λοιπόν:
Ένα αλληγορικό κομμάτι για την ενηλικίωση στα πλαίσια του κοινωνικού κανιβαλισμού. Η ψυχοφθόρα πίεση των πανελλαδικών εξετάσεων, η φασιστική επιβολή του στρατού, η παγίδευση σε μία ανιαρή δουλειά, η μικροαστική ζωή ως ένα ασφυκτικό μέρος γεμάτο παγωμένα κάγκελα.
Η ιστορία διαδραματίζεται σε μία σουρεαλιστική φυλακή όπου ένας έφηβος, χωρίς να μάθει για ποιο λόγο, καταλήγει έγκλειστος. Σε εκείνο το αλλόκοτο σκοτεινό μέρος, διαμελίζονται σιγά οι τρόφιμοι, είτε από το πρώτο χέρι της εξουσίας (διευθυντής), είτε από το δεύτερο (φύλακες) είτε από τους ίδιους τους τους συγκατοίκους στα κλουβιά. Μέλη του σώματός τους αφαιρούνται και έτσι εξαντλούνται, χάνονται αυτοί και ο εαυτός τους, με λίγα λόγια καταστρέφεται κάθε δύναμη αντίστασης, επομένως αλλοτριώνονται είτε γενικώς τρελαίνονται και αρχίζουν να διαμελίζουν άλλους. Τα όργανα ή μέλη πολλές φορές χρησιμοποιούνται αντί νομισματικής αμοιβής. Η ζωή του νεαρού στη φυλακή, μετά την –για τα προσχήματα– δίκη, ξεκινάει απότομα και σπασμωδικά, περιγράφεται στο κουπλέ και εν τέλει η αφήγηση καταλήγει στην επανεξέταση της υπόθεσης του, όπου η εισαγγελέας του δίνει 3 επιλογές. Να αυτοκτονήσει, να αφήσει το κράτος να τον σκοτώσει κάνοντας τον δημόσιο θέαμα είτε να προσποιηθεί ότι συμβιβάστηκε με την υπάρχουσα κουλτούρα και να πάψει, έτσι, να είναι ένοχος για την ανυπακοή του.
Ερμηνεία κάθε στίχου κλπ εδώ.
Ένα αλληγορικό κομμάτι για την ενηλικίωση στα πλαίσια του κοινωνικού κανιβαλισμού. Η ψυχοφθόρα πίεση των πανελλαδικών εξετάσεων, η φασιστική επιβολή του στρατού, η παγίδευση σε μία ανιαρή δουλειά, η μικροαστική ζωή ως ένα ασφυκτικό μέρος γεμάτο παγωμένα κάγκελα.
Η ιστορία διαδραματίζεται σε μία σουρεαλιστική φυλακή όπου ένας έφηβος, χωρίς να μάθει για ποιο λόγο, καταλήγει έγκλειστος. Σε εκείνο το αλλόκοτο σκοτεινό μέρος, διαμελίζονται σιγά οι τρόφιμοι, είτε από το πρώτο χέρι της εξουσίας (διευθυντής), είτε από το δεύτερο (φύλακες) είτε από τους ίδιους τους τους συγκατοίκους στα κλουβιά. Μέλη του σώματός τους αφαιρούνται και έτσι εξαντλούνται, χάνονται αυτοί και ο εαυτός τους, με λίγα λόγια καταστρέφεται κάθε δύναμη αντίστασης, επομένως αλλοτριώνονται είτε γενικώς τρελαίνονται και αρχίζουν να διαμελίζουν άλλους. Τα όργανα ή μέλη πολλές φορές χρησιμοποιούνται αντί νομισματικής αμοιβής. Η ζωή του νεαρού στη φυλακή, μετά την –για τα προσχήματα– δίκη, ξεκινάει απότομα και σπασμωδικά, περιγράφεται στο κουπλέ και εν τέλει η αφήγηση καταλήγει στην επανεξέταση της υπόθεσης του, όπου η εισαγγελέας του δίνει 3 επιλογές. Να αυτοκτονήσει, να αφήσει το κράτος να τον σκοτώσει κάνοντας τον δημόσιο θέαμα είτε να προσποιηθεί ότι συμβιβάστηκε με την υπάρχουσα κουλτούρα και να πάψει, έτσι, να είναι ένοχος για την ανυπακοή του.
Ερμηνεία κάθε στίχου κλπ εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ό,τι δε με σκοτώνει με νευριάζει περισσότερο.