Πουλάω beats με extra δώρο το χορό της αρκούδας κι ένα παλιό μπουφάν

Το Βδέλυγμα πεινάει, παραγωγές πουλάει. Λοιπόν, αν είστε ράπερς. Δίνω τολμώ να πω μερικές αρκετά καλές παραγωγές σε αρκετά κακές (για την αξιοπρέπεια της τέχνης γενικότερα) τιμές. Δηλαδή 20 ευρώ το beat. Αν δεν είμασταν ελλάδα δεν θα έκανα αυτήν την ξεφτίλα όμως αποδέχομαι την πραγματικότητα, κι αυτή είναι ότι χιλιάδες άτομα κάνουνε ραπ αλλά ελάχιστους νοιάζει το να το κάνουν σε αυθεντική μουσική, δηλαδή που τους ανήκει και δεν την έκλεψαν από άλλο ξένο συγκρότημα είτε που δεν έχει drum kits από χτύπημα λοστών σε κάδους του δήμου και μια λούπα 2 δευτερολέπτων κόπι πέιστ επί 7 λεπτά (κάποιοι τυχεροί γεμίζουνε και μεγάλα μαγαζιά με κάτι τέτοια).

Ακούστε το soundcloud και άμα χώνετε και ψήνεστε στείλτε μήνυμα. Προσπαθώ να κάνω τη φάση μου ύπο τις αντιξοότητες που παίζουν, αποπειράθηκα να σταματήσω να την κάνω πολλές φορές, γιατί δεν αντέχεται αυτή η κατάσταση, αλλά μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε. Ετοιμάζω EP αυτόν το καιρό και δεν έχω μία. Παίζει κι ένα σόλο cd μου που το 'φτιαχνα 5 χρόνια, "Η σονάτα του Βδελύγματος". Έχει μέσα 1 ερωτικό κομμάτι κι όχι 13 γι' αυτό δεν είναι ιδιαίτερα ποπ (σαν το αλίμονο που έχει μόνο το αχερωτα κάπως). Αλλά ένιγουει, 5 ευρώ με μπούκλετ και χάρτινη σένια θήκη και λοιπά.

Για όσους θέλετε να κάνετε μουσική στην ελλάδα σαν άνθρωποι και δεν σας καλύπτει το αυτο-οργάνωση παντού του diy γιατί οι γονείς σας δεν έχουν αρκετά λεφτά για όλα τα παιδιά τους είτε επειδή θέλετε να σκάσετε φράγκα για αξιοπρεπείς μίξεις, στούντιο, κοπές, να δημιουργείτε και ταυτόχρονα να έχετε και άλλη δουλειά 8ωρη για να ζείτε... ή και επειδή είστε τόσο ακραίοι στις απόψεις σας που θεωρείτε πως η μουσική είναι μια εργασία (είτε αυτοαπασχολούμενη-ευκαιριακή είτε με σταθερη μισθοδοσία) που καλό είναι να πληρώνεται σαν και τις άλλες, κουράγιο και καλή καρδιά <3

Πολιτική ανόρθωση 2: Ο βιασμός του Killah P

Όταν ενημερώθηκα για τη δολοφονία του Killah P, όπως όλοι, σοκαρίστηκα. Ακόμα δεν αισθάνομαι πλήρως το συντριπτικό μέγεθος των σουρρεαλιστικών, Οργουελικών ημερών που ζούμε, ωστόσο, όπως και να 'χει δεν πίστεψα ότι βραχυπρόθεσμα θα βρισκόμασταν μάρτυρες ακόμη πιο χυδαίων και σκοτεινών γεγονότων. Τουλάχιστον επί του θέματος.

Κι όμως! Το Ελληνικό χιπ-χοπ (αν αξίζει να αποκαλείται έτσι) με διέψευσε. Όχι απλώς δεν προσπάθησε να συμπεριφερθεί ακτιβιστικά, να βάλει μια λίθο στην μάχη ενάντια στην αστική δημοκρατία και στα χιτλερικά γιουσουφάκια της, αλλά έδρασε ξεκάθαρα υπέρ της.  Μπράβο καραγκιόζηδες.

Πώς νιώσατε όταν βιάζατε το πτώμα του Παύλου; Χύσατε γρήγορα ή πήρε ώρα η παρτούζα; Θεόσταλτη η ευκαιρία να ξεπλύνετε τα άπλυτα τόσων χρόνων, αποδεικνύοντας ότι ιδεολογία δεν είχατε ποτέ, απλά κυλιόσασταν ως οπορτουνιστικά γουρούνια σε όποιο βάλτο βόλευε. Ο Foxmoor έγινε σύμβολο κράζοντας φασίστες όταν μπορούσε να το πουλήσει μέσω πολυεθνικών, τώρα βολεύει να καλεί εκείνους και άτομα που έχουν να κάνουν με τη φάρα τους για μεγαλοπρεπή events "low bap και hip-hop: σας κάνω τη χάρη να συνυπάρξω μαζί σας εφόσον τώρα με συμφέρει επειδή πια είμαι ένας ξοφλημένος και κάτι πρέπει να κάνω".

Από την άλλη ο Νικήτας το παλικαράκι μας συνέχισε την κλιμακωτή τάση του να απογοητεύει πολιτικά. Ναι είχε ξεκινήσει ως ο λούμπεν τυπάκος που λέγαμε "οκ είναι ένας καμένος λούμπεν τυπάκος που βγάζει μουσικάρες και λέει και πέντε πράγματα καλά μέσα στο λιώμα του". Πήρε λοιπόν αυτό το χαρακτηρισμό και τον έκανε "μια αριστερίστικη μικροαστική φιγούρα που που μιλάει κατά τις βίας και εξισώνει τον αγώνα για ένα καλύτερο κόσμο, χωρίς φασίστες για παράδειγμα, με τον φασισμό". Ε σήμερα λοιπόν είπε να ξεπεράσει τον εαυτό του και να γίνει δεξιός. Δένδιας και υπεράσπιση της καταστολής των απεργιακών κινητοποιήσεων. Μπράβο ρε.

Ε για τους άλλους τι να πω; για τον Ευθύμη που είχε τα μούτρα να εμφανιστεί, παρότι συνένοχος; Πραγματικά νομίζει πώς έχει και την παραμικρή σημασία το ότι ενώ ο Αρτέμης στις συναυλίες του έλεγε "τί λέει ρε φιλάρα;" στους φουσκωτούς, εκείνος έλεγε απλά "γεια"; Θέλει να εξαγνίσει το αποτρόπαιο ηθικά προφίλ που έχτισε τόσο καιρό; Ας ζητήσει συγχώρεση με θλίψη και ειλικρίνεια. Δεν θα του τη δώσουμε, αλλά θα είναι ένα βήμα. Μα βέβαια, γιατί να ρίξει τη μούρη του, είναι ο γίγας Έψιλον, η υπεργαλαξιακή προσωπικότητα των θρυλικών TXC, που έδωσε το φως της στα 90's κηρύττοντας άφοβα "Οι στίχοι μου τρυπάν σαν black and decker,  είναι το best seller, κάθε κομμάτι μου burner".

Από την άλλη πήρε μικρόφωνο και ο Μάνι, καθώς το να 'σαι μια προσωπικότητα που το μόνο που έχει εκφράσει δημοσίως εντός κι εκτός του booth είναι το "σε γαμάω γαμώντας τον πατέρα σου χύνω στη μάνα σου μαλάκα κανένας δε τη πίνει σαν εμένα χλάτς ωχ πούστρα πνίγηκες απ΄το αρρωστημένο μου ματζαφλάρι" έχει κάποια αξία για τους διοργανωτές και τους συμμετέχοντες.

Πίθηκε ναι το ξέρουμε ότι οι δημοσιογράφοι θυμήθηκαν τώρα τον αντιφασισμό, όμως εσύ πότε ακριβώς τον θυμήθηκες; Εισβολέα καμάρι μου γιατί δε μένεις στη μπουμπού του φουμπού; Κι αν δε σε ψήνει, πολύ θα 'θελα να σε δω να πας να δώσεις ένα φιλάκι σε χρυσαυγίτη και να του πεις πως τον αγαπάς και να μην ανησυχεί γιατί θα του χαρίσεις τη λάμψη της καρδούλας σου.

Ο νεκρός δεν είναι απλά ένας νεκρός, πέθανε για πολιτικούς λόγους (ξέρεις, είναι τιμή του και όχι κάτι που πρέπει να κρυφτεί πίσω απ' το πένθος της τραγωδίας). Πέθανε γιατί δεν γούσταρε μαλάκες να μαχαιρώνουν αθώους επειδή θεωρούν τους εαυτούς τους ανώτερους και λαμπρούς απόγονους μιας αρχαίας φυλής. Ναι, με τέτοια παράνοια βρέθηκε αντιμέτωπος. Μην μας λέτε να τα ξεχάσουμε αυτά και ν' ασχοληθούμε με το θάνατο του λες κι ήταν τυχαίο γεγονός... Μη ζητάτε ένα θάνατο για το τίποτα.

Θα μπορούσα να συνεχίσω αλλά τι νόημα έχει. Πριν από 70 λεπτά η πιο μαύρη ημέρα της μουσικής σκηνής στην ελλάδα (οποιασδήποτε μουσικής σκηνής) πέρασε στην ιστορία. Θα ευχόμουν και εις κατώτερα, αλλά επειδή ξέρω πως όσο συμβολική και να 'ναι η πρόθεση μου εσείς θα την πάρετε στα σοβαρά, θα σας συμβουλεύσω απλά να τρέμετε να μην ξυπνήσει ο κόσμος, γιατί αν το κάνει έχετε να φάτε πίσσες και πούπουλα που θα φτάσουν μέχρι και τα αγέννητα παιδιά σας, και κρίμα είναι.

Με το καλό στη Νέα Δημοκρατία παίδες. Μπορεί να σας χώσουν σε κανένα υπουργείο και να μη χρειάζεται να δουλεύετε με τον diy τρόπο για τη φήμη σας, είναι πιο ξεκούραστα αλλιώς.

ΥΓ. Εξαιρείται η έντιμη στάση του Τοτέμ. Κουράγιο, ένας θεός ξέρει πώς την πάλεψες εκεί μέσα.
ΥΓ2. Ζητώ συγγνώμη απ' τους συγγενείς του Killah P για τον τρόπο που εκφράζομαι στο κείμενο, χωρίς όμως να επιθυμώ να τον αλλάξω. Η ακραία γλώσσα που χρησιμοποιώ δείχνει την αγανάκτηση για τα τελευταία γεγονότα και τον άπειρο σεβασμό που τρέφω για τους σκοπούς που κυνηγούσε ο Παύλος, κατά συνέπεια, λοιπόν, για τον ίδιο. Αν τύχει να διαβάσουν το άρθρο ή να ακούσουν γι' αυτό, θέλω να μεταφερθεί η εξήγηση μου. Γίνομαι βίαιος γλωσσικά, κι όμως αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στην ψυχική και σωματική βία που ασκεί η εξουσία και οι λακέδες της, πράγμα που όσο ακραίος και να γίνω δε θα καταφέρω να το μεταδώσω ποτέ. Αντίσταση με κάθε μέσο λοιπόν. Αγάπη, αγάπη αυθεντική όχι γενική, αόριστη και άνευ όρων. Να αναλάβει ο καθένας το μερίδιο ευθυνών του.

Το καλοκαιρινό κέικ του Βδελύγματος.

Οσοι νομιζατε πως οταν, στο ξεκινημα στο αυτου blog, ειπα "Θα ποσταρω ενημερωσεις, κομματια μου και κομματια αλλων, γνωμες για βιβλια, ταινιες-σειρες, μουσικη, ποιηση, συνταγες" ελεγα μαλακιες για να μαζεψω περισσοτερα views και να κλεψω fans απ' τον Ευτύχη Μπλέτσα εισαστε πολυ γελασμενοι και θα πρεπει να αναθεωρησετε. Δε βρισκω λογο να μη γινει αυτο φτιαχνοντας ενα απλο και δροσερο γλυκακι για σας και τους φιλους ή το αγορι σας.

ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟ ΚΕΙΚ ΤΟΥ ΒΔΕΛΥΓΜΑΤΟΣ
(ή αλλιώς κέικ κακάο με κουβερτούρα και παγωτό)

Υλικά:

5 Αυγά
250gr Βούτυρο ή μαργαρίνη
2.5 φλιτζάνια ζάχαρη
1.5 φλιτζάνι γάλα
1 Φαρίνα (αλεύρι που φουσκώνει μόνο του)
2 Βανίλιες
Κακάο
Κουβερτούρα
Παγωτό

Στην πράξη:
Λιώνουμε το βούτυρο και το χτυπάμε μαζι με τη ζάχαρη. Προσθέτουμε το γάλα, τις βανίλιες, το κακάο (οσο θέλει κανεις αλλα μην το γαμήσει) και τα κάνουμε να νιώσουν όπως το Βδέλυγμα οταν εχει ναυτια. Επειτα ριχνουμε ολη τη φαρίνα και τα αυγά, σταδιακά, μιξαροντας τα. Τελος σπαμε ή τριβουμε την κουβερτουρα, την πεταμε μεσα και ανακατευουμε. Για να μην παει ολοκληρη στον πατο βαζουμε λαδοκολα στο ταψι που θα ριξουμε το μιγμα. Αν δε μας πειραζει αυτο, απλα λαδωνουμε ή βουτυρωνουμε το ταψι. Ψηνουμε σε προθερμασμενο φουρνο στους 180 βαθμούς Κελσίου για κανενα 50λεπτο, και τρυπαμε το κεικ με το μαχαιρακι μας για να δουμε αν εχει ψηθει. Το αφηνουμε να κρυωσει λιγο και σερβιρουμε με παγωτο της επιλογης μας. Καλη τυχη.

ΥΓ. http://i.picasion.com/pic56/7e15cebc1157b48497c0e8aced2d8491.gif